آخرین روزهای دی ماه سال گذشته بود که فیلم Soul را دیدم ، یک انیمیشن بی نظیر که تا مدتی ذهن مرا مشغول به خود کرد و می خواستم همان زمان در مورد این انیمیشن صحبت کنم و مطلب محدودی را نوشته بودم اما به دلیل مشغله کاری این کار میسر نشد و من در تعطیلات نوروز متوجه این موضوع شدم و سعی کردم تا این کار را به اتمام برسانم. اولین چیزی که توجه شما را به خود جلب می کند کیفیت انیمیشن می باشد که با توجه به سابقه پیکسار دور از انتظار نیست. توجه به جزییات و نورپردازی درست نیز سبب شده تا شما این دنیا را باور کرده و خود را درون آن احساس نمایید.
از خلاصه داستان گذر می کنم و با این فرض که شما این فیلم را دیده اید این آنرا بررسی می کنم. جو گاردنر شخصیت اصلی فیلم نمادی از همه افرادی می باشد که برای رسیدن به اهدافشان در حال مبارزه هستند و اطرافیانی که به جای انگیزه آنها را دلسرد می کنند. ممکن است سختی های مسیر باعث شود تا آنها همانند دیگران فقط عادت به زندگی کنند. اما این زندگی بسیار متفاوت می باشد و بیشتر یک سر حرکات روزمره می باشد. این فیلم سعی می کند تا مفهوم زندگی را تغییر بدهد و حکایت بسیاری از ما است که سفر می رویم و وقتی که به مقصد می رسیم می فهمیم باید از مناظری که در طی سفر دیده ایم لذت می بردیم.
این انیمیشن توصیف زیبایی از روح و اتفاقاتی است که قبل ، حین زندگی و بعد از آن رخ می دهد. شخصیت پردازی ها به درستی کار شده اند و پیچیدگی های قصه نیز بیانگر یک نویسنده قوی و خلاق می باشد. این فیلم به خوبی ما را درگیر خودش می کند و با پایان بندی که دارد سبب می شود تا مدت ها به آن فکر کنیم. گاهی ما آنقدر زندگی را سخت می گیریم و برای رسیدن به برخی از اهداف تلاش می کنیم که یادمان می رود که زندگی کنیم.
یکی از نقاط قوت فیلم تصویر دنیایی به دور از هر مذهب و باوری می باشد که باعث شده تا همه مردم با هر دین و آیینی بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند. روح 22 هم نمادی از افرادی می باشد که خودشان هم نمی دانند از زندگی چه می خواهند و فقط می خواهند زمان خود را سپری کنند. شاید همه ما تا مدت ها ندانیم چه استعدادی و در چه زمینه ای داریم و گاهی عدم این شناخت باعث می شود تا احساس پوچی کنیم و این دیگران هستند که گاهی به ما کمک می کنند که بدانیم چه استعدادی داریم.
مسئله بعدی نگاهی است که ما به اهداف خود داریم و سعی می کنیم به آنها برسیم و در این بین از خیلی موارد دیگر چشم پوشی می کنیم. جو گاردنر می خواهد ستاره جاز بشود و در انتهای فیلم وقتی به هدف خود می رسد و روی صحنه می رود و در انتها وقتی سئوال می پرسد که حالا چکار کنیم و جواب می گیرد که باید فردا شب باید دوباره اجرا کنند تازه متوجه می شود زندگی چقدر ساده است. همه ما یک سری اهداف در زندگی داریم که ممکن است با تلاش و کوشش به آن دست پیدا کنیم وقتی به آن نقطه رسیدیم متوجه می شویم از اینجا به بعد باید زنگی کنیم کاری که می توانستیم از قبل انجام بدهیم.
این انیمیشن می تواند پیام هایی را برای هر رده سنی داشته باشد همچنین فیلم به خوبی توانسته است کودکان را با جهان دیگر آشنا نموده و سعی کرده تصویری هر چند ساده از این دنیای ناشناخته داشته باشد. بعد از دیدن این فیلم تنها چیزی که توانستم برای توصیف آن پیدا کنم شعری از مولانا بود :
زندگی یعنی همین پروازها
صبح ها، لبخندها، آوازها
مصیب عربی – فروردین 1400