دو سال پیش بود ایده ای به ذهنم رسید و گاه و بی گاه اون رو پرورش می دادم. هدفم از این کار رسیدن به فیلم نامه ای کوتاه برای ساخت بود اما در طول زمان این ایده آنقدر پرورش یافت که به این نتیجه رسیدم این ایده قابلیت تبدیل به یک فیلمنامه بلند را نیز دارد و از همین جا بود که دغدغه های درونی من برای نوشتن این فیلمنامه شکل گرفت و سعی کردم تا به مشکلاتی که برخی تنها به جنبه سیاه آن برای دریافت جوایز توجه می کنند بپردازم.
آن چیزی که من را بیشتر درگیر خودش کرده نشان دادن امید و زندگی در کنار این سیاهی ها است و به همین دلیل “راه راه ” را بیان سیاه و سفید های زندگی های سخت در دنیای امروز دیدم. ماه ها است که ای ایده را در ذهن خودم مرور کرده و بازنویسی می کنم و امیدوارم بیان این خبر بتواند انگیزه من را برای به اتمام رساندن این فیلم نامه دوچندان سازد.
مصیب عربی
بهمن 99